Wyniki najnowszych badań wskazują, że odbudowa unijnych zasobów rybnych umożliwi uzyskanie ogromnych ekonomicznych zysków. Badania opublikowane dziś przez New Economics Foundation (nef) wykazują, że inwestycja w przywrócenie europejskich zasobów ryb może wygenerować ogromne zyski.
Kluczowe wnioski wynikające z raportu:
· Większość przełowionych stad ryb może zostać w pełni odbudowana w ciągu pięciu lat, niektóre stada potrzebują czterech lat więcej
· Inwestycja wysokości 10,56 mld € w odbudowę stad ryb wygeneruje 5,104 mld € zysku do 2023 roku.
· Po pełnej odbudowie zasobów, wartość wyładunków niemal się potroi, dając co roku 16,85 mld € przychodów.
· Zwrot z inwestycji polegającej na odbudowie zbadanych 49 stad ryb wyniesie 148% do 2023 roku.
· Do 2052 każde 1 euro zainwestowane w europejskie rybołówstwo przyniesie 14 euro zwrotu.
W wyniku wadliwego zarządzania większość ryb o znaczeniu gospodarczym w Europie to gatunki przełowione. Nowy raport przedstawiony przez New Economics Foundation zatytułowany „Inwestycja w zaprzestanie połowów”, wylicza koszty odbudowy zasobów ryb i stwierdza, że są one zdecydowanie niższe od korzyści ekonomicznych zarówno w krótkiej jak i długiej perspektywie czasowej.
W ramach badania dokonano szacowania kosztów odbudowy zasobów ryb, przy założeniu okresowego moratorium połowów na przełowionych stadach. Z 54 uwzględnionych w tym badaniu stad, 49 jest przełowionych.
Gdyby zaprzestano połowów na każdym z 49 przełowionych stad od 1. stycznia 2013r.:
· Zasoby ryb mogłyby osiągnąć poziom wyższy niż obecnie w ciągu czterech lat. · Większość stad ryb może zostać w pełni odbudowana w ciągu pięciu lat, łącznie z islandzkim dorszem i wszystkimi stadami morszczuka, makreli i witlinka.
· Wszystkie stada ryb, łącznie z dorszem w Morzu Północnym mogłyby zostać w pełni odbudowane w ciągu dziesięciu lat. Inwestycja wysokości 10,56 mld € wygeneruje 5,104 mld € zysku do 2023 roku
Wyliczając ekonomiczne koszty wprowadzenia tymczasowego moratorium połowowego, nef opracował model łącznych kosztów utrzymania dochodów i floty w całym okresie przerwy w połowach.
Aby zapewnić, żeby tymczasowa przerwa w połowach nie zaszkodziła rybakom:
· Niezbędna będzie inwestycja wysokości 12 mld €1 przez okres 9,4 lat – (10,56 mld wyrażone
w kategoriach wartości bieżącej)
· Koszty te powinny zostać pokryte z prywatnych funduszy. Środki publiczne (Europejski Fundusz
Morski i Rybacki) powinny zostać przeznaczone na stworzenie korzystnego kontekstu dla inwestycji.
· Odbudowa stad ryb powinna wyeliminować potrzebę subsydiów po roku 2023.
Odbudowa stad ryb oznacza doskonały zwrot z poniesionej inwestycji. Jeżeli zaprzestane zostaną połowy na przełowionych stadach od 1 stycznia 2013 roku, poziom maksymalnego zrównoważonego odłowu dla tych stad (MSY) zostanie osiągnięty najpóźniej do roku 2023.
· Wszystkie koszty inwestycji zostaną zwrócone już po 4,6 latach, a w kolejnych latach osiągany będzie
zysk netto.
· W ciągu pierwszych dziesięciu lat z każdego zainwestowanego 1 € wygenerowany zostanie zysk netto w wysokości 1,48 € (ROI = 148%). W ciągu pierwszych 40 lat (2013-2052), z każdego 1 € inwestycji zwrócone zostanie 14.
· Po pełnej odbudowie zasobów ryb wartość wyładunków niemal się potroi, co da 16,85 mld € przychodów każdego roku.
· Zakładając, że stada zostaną odbudowane do poziomu odpowiadającego MSY do połowy roku 2022,
korzyści będą nieustannie generowane, (tak długo, jak długo połowy nie przekroczą poziomu MSY).
Aniol Esteban: Szef działu Ekonomii Środowiska w nef:
„W kontekście aktualnego kryzysu i zadłużenia UE podane liczby mówią same za siebie. Inwestycja
w czasowe zaprzestanie połowów, może przynieść ogromne zyski. Dalsze przeławianie jest fatalne dla europejskiej gospodarki. Odbudowa zasobów ryb oznacza więcej miejsc pracy, więcej przychodów dla przybrzeżnych społeczności, oraz mniejsze uzależnienie całego sektora od subsydiów utrzymywanych z pieniędzy europejskich podatników. Ma to zarówno sens ekonomiczny jak i ekologiczny.”
Rupert Crilly, z działu Ekonomii Środowiska w nef -główny autor raportu:
„Przełowienie jest poważnym problemem, który obecnie dotyczy większości unijnych stad ryb. Zbyt długo koncentrowano się na krótkoterminowych kosztach możliwych rozwiązań, zamiast na ekonomicznych, ekologicznych i społecznych korzyściach prawidłowego zarządzania zasobami.
Po wyliczeniu wstępnych kosztów odbudowy stad stwierdzamy, że możemy pozwolić sobie na położenie kresu przełowieniu w unijnych wodach i że takie rozwiązanie jest ze wszech miar pożądane. Decydenci polityczni muszą obecnie podjąć działania, aby zapewnić zdrowe i trwałe zasoby ryb dla przyszłych pokoleń”.
Agnieszka Wieczorek
„Inwestycja w zaprzestanie połowów” – streszczenie raportu New Economic Foundation
Przełowienie europejskich zasobów ryb jest ogromnym problemem zarówno gospodarczym jak i ekologicznym. Jest to jednak problem, który można łatwo rozwiązać – ograniczając na pewien czas połowy niektórych gatunków ryb, umożliwimy trwałą odbudowę ich stad. Wyliczenia przedstawione w opublikowanym dziś raporcie New Economics Foundation określają krótkoterminowe koszty odbudowy zasobów rybnych i potwierdzają, że z łatwością można sobie na nie pozwolić.
Stada ryb są ważnym publicznym dobrem, któremu obecnie grożą nieodwracalne, niekorzystne zmiany. Lata nadmiernej eksploatacji sprawiły, że blisko połowa stad w północno-wschodnim Atlantyku jest przełowiona w znacznie większym stopniu niż wynosi średni światowy poziom. Z powodu przełowienia utracone zostały dziesiątki tysięcy miejsc pracy i miliony ton żywności. Istnieje ryzyko, że straty będą jeszcze większe, jeżeli nie zostaną naprawione dotychczasowe szkody spowodowane przez przełowienie – już teraz przetrwanie sektora rybołówstwa uzależnione jest od subsydiów.
Zatrzymanie przełowienia pozwoliłoby stadom ryb na skuteczną odbudowę. Proces ten wymaga jednak poniesienia krótkoterminowych kosztów w postaci okresowej utraty przychodów z połowów i wzrostu poziomu bezrobocia. W niniejszym opracowaniu oceniamy opłacalność tych krótkoterminowych kosztów wobec potencjalnych korzyści wynikających z odnowy zasobów morskich i trwałości sektora rybołówstwa. W raporcie wykazujemy również, że koszty społeczne zmian mogą zostać ograniczone dzięki stosunkowo niewielkim inwestycjom. Nakłady powinny być poniesione na pokrycie kosztów rekompensat dla rybaków z tytułu utraconych przychodów, dzięki czemu znacznie ograniczony będzie wzrost bezrobocia i jego skutki. Podsumowując, odbudowa zasobów ryb oferuje ogromny ekonomiczny zysk netto dla obywateli Unii Europejskiej.
Autorzy raportu proponują, by koszty wynikłe z tymczasowego zaprzestania połowów pochodziły z prywatnych funduszy. Środki publiczne powinny zaś zostać przeznaczone na stworzenie korzystnego kontekstu, sprzyjającego takiej inwestycji. Wymagałoby to wyeliminowania subsydiów przyczyniających się do przełowienia i skierowania ich na przywrócenie i utrzymanie zasobów ryb na optymalnym poziomie.
Dotychczasowa dyskusja na temat polityki rybołówstwa nadmiernie koncentruje się na krótkoterminowych kosztach związanych z przechodzeniem ku zdrowym zasobom ryb, zamiast skupić się na prawidłowym wykazaniu korzyści, zarówno dla sektora rybołówstwa, jak i dla ogółu społeczeństwa. Nasze badania wykazują, że korzyści, wyrażone w kategoriach wartości bieżącej netto, zdecydowanie przeważają koszty chwilowego wstrzymania działalności połowowej.
W wyliczeniach wzięte zostały pod uwagę 54 główne stada ryb w całym północno-wschodnim Atlantyku, z ogółu ponad 150 stad w wodach europejskich. 49 z badanych stad jest przełowione. Koszty wyliczono w relacji do korzyści dla projektu, polegającego na całkowitym wstrzymaniu połowów aż do osiągnięcia pełnej odnowy tych 49 stad, przy założeniu wypłaty rekompensat.
Stwierdzamy, że:
Odbudowa stad przyniosłaby do 16,85 mld. euro przychodów. Jest to 2,7 razy więcej niż obecna (2010 r.) wartość wyładunków.
Wartość niezbędnych inwestycji wynosi 12 mld. euro w całym okresie przejściowym (9,4 lat) –
10,56 mld euro w kategoriach wartości bieżącej netto
Wartość bieżąca netto (NPV)1 takiej inwestycji jest dodatnia również w samym okresie
przejściowym i wynosi 5,104 mld. euro – liczona jako dodatkowe korzyści, ponad wartością
obecnych połowów, po odjęciu wartości inwestycji. W ponad 40-letnim okresie (2013-2052), NPV wynosi 138,56 mld euro, przy założeniu, że połowy po zakończeniu procesu zmian dadzą dwukrotnie wyższą wartość niż bez realizacji inwestycji (299 mld euro wobec 150 mld euro).
Zwrot z inwestycji wyniesie 148 procent w całym okresie przejściowym – liczony jako wartość dodatkowa podzielona przez wartość inwestycji. Z każdego zainwestowanego euro zwrócone zostanie 1,48 euro już w pierwszym dziesięcioleciu. W ciągu pierwszych 40 lat (2013-2052), z każdego zainwestowanego euro zwrócone zostanie 14 euro. Zakładając, że wszystkie stada zostaną odbudowane do ich potencjału (MSY) do połowy roku 2022-w tym większość już w ciągu 5 lat korzyści będą nieustannie generowane, tak długo, jak długo połowy nie przekroczą MSY.
Powyższe wyliczenia zakładają, że cała obecnie istniejąca flota eksploatująca omawiane zasoby ryb otrzymywać będzie odpowiednie rekompensaty w całym okresie przejściowym. Nie oznacza to jednak, że obecna wielkość floty jest optymalna. Według niektórych opinii, przy obecnych zasobach ryb, flota co najmniej dwukrotnie przekracza właściwą wielkość (poziom zrównoważony).
Aby jednak oddzielić debatę na temat idealnej wielkości floty od argumentów natury ekonomicznej, dotyczących odbudowy zasobów ryb, raport zakłada, że wielkość floty pozostanie niezmieniona. Przełożenie tej koncepcji na działania praktyczne wymagałoby rozważenia dodatkowych społecznych i ekonomicznych czynników, takich jak redukcja nakładu połowowego, restrukturyzacja floty mająca na celu zyski dla społeczeństwa od każdej złowionej tony ryb, zbadanie alternatywnych opcji zatrudnienia dla pracowników sektora rybołówstwa, a także implikacje żywieniowe dla społeczeństwa i inne kwestie ogólnospołeczne.
Mimo ogromnych społecznych i ekonomicznych kosztów przełowienia, debata publiczna na temat przywrócenia zasobów ryb i udostępnienia kwoty inwestycji jest znikoma. Obecna reforma wspólnej polityki rybołówstwa i zmiany w jej mechanizmach finansowania nie dają zbyt wielu obietnic rzeczywistej zmiany status quo, wobec czego wyłania się perspektywa kolejnego dziesięciolecia przełowienia.
Opublikowany dziś raport udowadnia, że odbudowa nadmiernie eksploatowanych zasobów ryb jest opcją, która przyniesie bardzo wymierne zyski, jest osiągalna i niezbędna.
——————————————
nef (The New Economics Foundation) niezależna organizacja, której celem jest poprawa jakości życia poprzez promocję innowacyjnych rozwiązań, które mają zmienić typowe myślenie o ekonomii, środowisku i problemach społecznych. „Pracujemy wspólnie stawiając ludzi i planetę na pierwszym
miejscu”
